Սպասում շարադրություն

Անհամբեր սպասում եմ Աշնանը։ ձմեռանը։ Ամեն տարի մեծ սպասումով ու հատուկ երջանկությամբ եմ հիշում աշունը, մտածում նրա գեղեցկությունների մասին: Այն ինձ համար մի ուրիշ աշխարհ է. այն ընդհանուր կողմեր ունի իմ ներաշխարհի հետ. թախծոտ հարցական հայացք, հաճախ թաց աչքեր, լռություն, գունագեղ ու բազմապիսի հագուստներ…
Ամեն տեղ ուրիշ է աշունը: Ես սիրում եմ Հայաստանի և հատկապես Երևանի աշունը. ամեն օր արթնանում եմ մի ուրիշ թարմությամբ, աշխատում վայելել յուրաքանչյուր պահի և յուրաքանչյուր տարրի գեղեցկությունը:
Ինձ շատ է գրավում արևածագը: Արթնանալով սենյակ ներթափանցած արևի առաջին շողերից` իմ տրամադրությունը լինում է երկնային, դրախտային, լուսավոր, երբ ամեն մի հոգս թվում է անցողիկ և լուծելի: Արևը սկսում է բարձրանալ` տարածելով լույսը քաղաքի վրա, լուսավորելով Մասիսների լուսապսակ ճակատները. ձյունը փայլփլում է, կարծես ադամանդ լինի:
Կարևոր է ինձ համար արևածագը. այն ինձ տալիս է ուժ, եռանդ, վառ տրամադրություն և դրական լիցքեր:Աշունն ինձ համար հույսի ու լույսի, կյանքի ու մահի, երջանկության ու թախծի խորհրդանիշ է:

Роулинг родилась 31 июля 1965 года в семье Питера Джеймса Роулинга, инженера Rolls-Royce и Энн Роулинг в Йейте в графстве Глостершир Англия) в 16 километрах к северо-востоку от Бристоляю Её мать Энн была наполовину француженка, наполовину шотландка. Родители Роулинг познакомились в 1964 году на лондонском вокзале   в поезде, направлявшемся в Арброт . Они поженились 14 марта 1965 года.

Прадед Джоан — Дугалд Кэмпбелл (дед её матери по материнской линии) — родился в деревне Ламлаш на острове Арран Луи Волан, другой её прадед — также дед её матери, но по отцовской линии — был награждён Военным крестом за исключительную храбрость при защите деревни  Курсель-ле-Конт во время Первой мировой войны.

Сестра Роулинг, Диана, родилась в их доме, когда Джоан было 23 месяца. Когда Джоан исполнилось четыре года, семья переехала в соседнюю деревню Винтербурн. Роулинг училась в начальной школе Св. Михаила, основанной  аболиционистом Уильямом Уилберфорсом реформатором образования Ханной Мор. Высказывались предположения, что директор школы, Альфред Данн, Гарри Поттера-Альбуса Дамблдора։

Чёрч-коттедж в деревне Татшилл

Будучи ребёнком, Роулинг часто писала фантастические рассказы, которые она, как правило, читала сестре. Она вспоминала: «До сих пор помню, как я рассказывала ей историю, в которой она упала в кроличью нору, и семья кроликов кормила её клубникой. Абсолютно точно, что первый рассказ, который я записала (когда мне было лет пять или шесть), был о кролике по имени Кролик. Он заболел корью, и к нему пришли его друзья, в том числе гигантская пчела по имени „мисс Пчела“» В девять лет Роулинг переехала в Чёрч-коттедж в деревне Татшилл , недалеко от города Чепстоу  (Уэльс)

Ռոուլինգ ծնվել է Հունիսի 31 1965 թվականին, Փիթեր Ջեյմս Ռոուլինգի ընտանիքում, ինջիներ Rolls-Royce, Էնն Ռոուլինգ Եիտում Գլոստերշի Անգլիայում 16 կիլոմետր Բրիստոլից հյուսիս-արևելք: Նրա Մայրը էննը կեսը եղել է ֆրանսուհի կեսը շոտլանդացի։ Ռոուլինգի շնողները ծանոթացել են 1964 թվականին լոնդոնի կայարանում <<Кинг-Кросс>> Արբրոթ մեկնող գնացքում․ Նրանք ամուսնացան մարտի 14-ին 1965 թվականին։ Նախապապ Ջոան-Դոըգալ Քեմբել (մայրիկ պապիկը մորական կողմից)- Ծնվել է <<Ламлаш>> գյուղում Արրան կղզու վրա։ Լուի Վոլան ուրիշ նախապապն է- Մոր պապիկն է հորական կողմից պարգևատրվել է Մարտական ​​խաչով՝ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Կուրսել-լե-Կոնտ գյուղը պաշտպանելիս ցուցաբերած բացառիկ խիզախության համար։

Ռոուլինգի քույրը Դիանա ծնվել է նրանց տանը, երբ Ջոանի եղել է 23 ամսեկան։ Երբ Ջոանին լրացավ 4 տարեկանը, նրա ընտանիքը տեղափոխվեց հարեվան գյուղը <<Винтербурн>> ուրբ Միքայելի դպրոցը, որը հիմնադրվել է աբոլիցիոնիստ Ուիլյամ Ուիլբերֆորսի և կրթական բարեփոխիչ Հաննա Մորի կողմից: Ենթադրվում է, որ տնօրեն Ալֆրեդ Դաննը դարձել է Հարի Փոթերի տնօրեն Ալբուս Դամբլդորի նախատիպը:Ապագա երեխա, Ռոուլինգը հաճախ գրում էր ֆանտաստիտական պատմվածքներ, որոնք նա կարդում էր նրա քրոջը։ Նա հիշում էր<< ես դեռ հիշում եմ, թե ինչպես պատմեցի նրան մի պատմություն, երբ նա ընկավ նապաստակի անցքից, և նապաստակների ընտանիքը կերակրեց նրան ելակով: Միանգամայն վստահ է, որ իմ գրած առաջին պատմվածքը (երբ ես հինգ-վեց տարեկան էի) Նապաստակ անունով մի նապաստակի մասին էր։Նա հիվանդացած էր կարմրուկով, բայց նրան օգնում էին նրա ընկերներ այդ թվում նրան օգնում էր նաև մեծ մեղուն որի անունը <<տիկին մեղու>>։ Ռոուլինգը 10 տարեկանում տեղափոխվել է եկեղեցու քոթեջ <<Տատշիլլ>> գյուղում Չեպստոուի մոտ։

Թարգմանություն <>

В небольшом квартале к западу от Вашингтон-сквера улицы перепутались и переломались в короткие полоски, именуемые проездами. Эти проезды образуют странные углы и кривые линии. Одна улица там даже пересекает самое себя раза два. Некоему художнику удалось открыть весьма ценное свойство этой улицы. Предположим, сборщик из магазина со счетом за краски, бумагу и холст повстречает там самого себя, идущего восвояси, не получив ни единого цента по счету!И вот в поисках окон, выходящих на север, кровель XVIII столетия, голландских мансард и дешевой квартирной платы люди искусства набрели на своеобразный квартал Гринич-Виллидж. Затем они перевезли туда с Шестой авеню несколько оловянных кружек и одну-две жаровни и основали «колонию».Студия Сью и Джонси помещалась наверху трехэтажного кирпичного дома. Джонси — уменьшительное от Джоанны. Одна приехала из штата Мэн, другая — из Калифорнии. Они познакомились за табльдотом одного ресторанчика на Восьмой улице и нашли, что их взгляды на искусство, цикорный салат и модные рукава вполне совпадают. В результате и возникла общая студия.Это было в мае. В ноябре неприветливый чужак, которого доктора именуют Пневмонией, незримо разгуливал по колонии, касаясь то одного, то другого своими ледяными пальцами. По Ист-Сайду этот душегуб шагал смело, поражая десятки жертв, но здесь, в лабиринте узких, поросших мохом переулков, он плелся нога за ногу.Господина Пневмонию никак нельзя было назвать галантным старым джентльменом. Миниатюрная девушка, малокровная от калифорнийских зефиров, едва ли могла считаться достойным противником для дюжего старого тупицы с красными кулачищами и одышкой. Однако он свалил ее с ног, и Джонси лежала неподвижно на крашеной железной кровати, глядя сквозь мелкий переплет голландского окна на глухую стену соседнего кирпичного дома.Однажды утром озабоченный доктор одним движением косматых седых бровей вызвал Сью в коридор.— У нее один шанс… ну, скажем, против десяти, — сказал он, стряхивая ртуть в термометре. — И то, если она сама захочет жить. Вся наша фармакопея теряет смысл, когда люди начинают действовать в интересах гробовщика. Ваша маленькая барышня решила, что ей уже не поправиться. О чем она думает?— Ей… ей хотелось написать красками Неаполитанский залив.— Красками? Чепуха! Нет ли у нее на душе чего-нибудь такого, о чем действительно стоило бы думать, — например, мужчины?— Мужчины? — переспросила Сью, и ее голос зазвучал резко, как губная гармоника. — Неужели мужчина стоит… Да нет, доктор, ничего подобного нет.— Ну, тогда она просто ослабла, — решил доктор. — Я сделаю все, что буду в силах сделать как представитель науки. Но когда мой пациент начинает считать кареты в своей похоронной процессии, я скидываю пятьдесят процентов с целебной силы лекарств. Если вы сумеете добиться, чтобы она хоть один раз спросила, какого фасона рукава будут носить этой зимой, я вам ручаюсь, что у нес будет один шанс из пяти вместо одного из десяти.После того, как доктор ушел, Сью выбежала в мастерскую и плакала в японскую бумажную салфеточку до тех пор, пока та не размокла окончательно. Потом она храбро вошла в комнату Джонси с чертежной доской, насвистывая рэгтайм.Джонси лежала, повернувшись лицом к окну, едва заметная под одеялами. Сью перестала насвистывать, думая, что Джонси уснула.Она пристроила доску и начала рисунок тушью к журнальному рассказу. Для молодых художников путь в Искусство бывает вымощен иллюстрациями к журнальным рассказам, которыми молодые авторы мостят себе путь в Литературу.Набрасывая для рассказа фигуру ковбоя из Айдахо в элегантных бриджах и с моноклем в глазу, Сью услышала тихий шепот, повторившийся несколько раз. Она торопливо подошла к кровати. Глаза Джонси были широко открыты. Она смотрела в окно и считала — считала в обратном порядке.— Двенадцать, — произнесла она, и немного погодя: — одиннадцать, — а потом: — «десять» и «девять», а потом: — «восемь» и «семь» — почти одновременно.Сью посмотрела в окно. Что там было считать? Был виден только пустой, унылый двор и глухая стена кирпичного дома в двадцати шагах. Старый-старый плющ с узловатым, подгнившим у корней стволом заплел до половины кирпичную стену. Холодное дыхание осени сорвало листья с лозы, и оголенные скелеты ветвей цеплялись за осыпающиеся кирпичи.— Что там такое, милая? — спросила Сью.— Шесть, — едва слышно ответила Джонси. — Теперь они облетают быстрее. Три дня назад их было почти сто. Голова кружилась считать. А теперь это легко. Вот и еще один полетел. Теперь осталось только пять.— Чего пять, милая? Скажи своей Сьюди.— Листьев. На плюще. Когда упадет последний лист, я умру. Я это знаю уже три дня. Разве доктор не сказал тебе?— Первый раз слышу такую глупость! — с великолепным презрением отпарировала Сью. — Какое отношение могут иметь листья на старом плюще к тому, что ты поправишься? А ты еще так любила этот плющ, гадкая девочка! Не будь глупышкой. Да ведь еще сегодня утром доктор говорил мне, что ты скоро выздоровеешь… позволь, как же это он сказал?.. что у тебя десять шансов против одного. А ведь это не меньше, чем у каждого из нас здесь, в Нью-Йорке, когда едешь в трамвае или идешь мимо нового дома. Попробуй съесть немножко бульона и дай твоей Сьюди закончить рисунок, чтобы она могла сбыть его редактору и купить вина для своей больной девочки и свиных котлет для себя.— Вина тебе покупать больше не надо, — отвечала Джонси, пристально глядя в окно. — Вот и еще один полетел. Нет, бульона я не хочу. Значит, остается всего четыре. Я хочу видеть, как упадет последний лист. Тогда умру и я.— Джонси, милая, — сказала Сью, наклоняясь над ней, — обещаешь ты мне не открывать глаз и не глядеть в окно, пока я не кончу работать? Я должна сдать эти иллюстрации завтра. Мне нужен свет, а то я спустила бы штору.— Разве ты не можешь рисовать в другой комнате? — холодно спросила Джонси.— Мне бы хотелось посидеть с тобой, — сказала Сью. — А кроме того, я не желаю, чтобы ты глядела на эти дурацкие листья.— Скажи мне, когда кончишь, — закрывая глаза, произнесла Джонси, бледная и неподвижная, как поверженная статуя, — потому что мне хочется видеть, как упадет последний лист. Я устала ждать. Я устала думать. Мне хочется освободиться от всего, что меня держит, — лететь, лететь все ниже и ниже, как один из этих бедных, усталых листьев.— Постарайся уснуть, — сказала Сью. — Мне надо позвать Бермана, я хочу писать с него золотоискателя-отшельника. Я самое большее на минутку. Смотри же, не шевелись, пока я не приду.Старик Берман был художник, который жил в нижнем этаже, под их студией. Ему было уже за шестьдесят, и борода, вся в завитках, как у Моисея Микеланджело, спускалась у него с головы сатира на тело гнома. В искусстве Берман был неудачником. Он все собирался написать шедевр, но даже и не начал его. Уже несколько лет он не писал ничего, кроме вывесок, реклам и тому подобной мазни ради куска хлеба. Он зарабатывал кое-что, позируя молодым художникам, которым профессионалы-натурщики оказывались не по карману. Он пил запоем, но все еще говорил о своем будущем шедевре. А в остальном это был злющий старикашка, который издевался над всякой сентиментальностью и смотрел на себя, как на сторожевого пса, специально приставленного для охраны двух молодых художниц.Сью застала Бермана, сильно пахнущего можжевеловыми ягодами, в его полутемной каморке нижнего этажа. В одном углу уже двадцать пять лет стояло на мольберте нетронутое полотно, готовое принять первые штрихи шедевра. Сью рассказала старику про фантазию Джонси и про свои опасения насчет того, как бы она, легкая и хрупкая, как лист, не улетела от них, когда ослабнет ее непрочная связь с миром. Старик Берман, чьи красные глаза очень заметно слезились, раскричался, насмехаясь над такими идиотскими фантазиями.— Что! — кричал он. — Возможна ли такая глупость — умирать оттого, что листья падают с проклятого плюща! Первый раз слышу. Нет, не желаю позировать для вашего идиота-отшельника. Как вы позволяете ей забивать себе голову такой чепухой? Ах, бедная маленькая мисс Джонси!— Она очень больна и слаба, — сказала Сью, — и от лихорадки ей приходят в голову разные болезненные фантазии. Очень хорошо, мистер Берман, — если вы не хотите мне позировать, то и не надо. А я все-таки думаю, что вы противный старик… противный старый болтунишка.— Вот настоящая женщина! — закричал Берман. — Кто сказал, что я не хочу позировать? Идем. Я иду с вами. Полчаса я говорю, что хочу позировать. Боже мой! Здесь совсем не место болеть такой хорошей девушке, как мисс Джонси. Когда-нибудь я напишу шедевр, и мы все уедем отсюда. Да, да!Джонси дремала, когда они поднялись наверх. Сью спустила штору до самого подоконника и сделала Берману знак пройти в другую комнату. Там они подошли к окну и со страхом посмотрели на старый плющ. Потом переглянулись, не говоря ни слова. Шел холодный, упорный дождь пополам со снегом. Берман в старой синей рубашке уселся в позе золотоискателя-отшельника на перевернутый чайник вместо скалы.На другое утро Сью, проснувшись после короткого сна, увидела, что Джонси не сводит тусклых, широко раскрытых глаз со спущенной зеленой шторы.— Подними ее, я хочу посмотреть, — шепотом скомандовала Джонси.Сью устало повиновалась.И что же? После проливного дождя и резких порывов ветра, не унимавшихся всю ночь, на кирпичной стене еще виднелся один лист плюща — последний! Все еще темно-зеленый у стебелька, но тронутый по зубчатым краям желтизной тления и распада, он храбро держался на ветке в двадцати футах над землей.— Это последний, — сказала Джонси. — Я думала, что он непременно упадет ночью. Я слышала ветер. Он упадет сегодня, тогда умру и я.— Да бог с тобой! — сказала Сью, склоняясь усталой головой к подушке. — Подумай хоть обо мне, если не хочешь думать о себе! Что будет со мной?Но Джонси не отвечала. Душа, готовясь отправиться в таинственный, далекий путь, становится чуждой всему земному. Болезненная фантазия завладевала Джонси все сильнее, по мере того, как одна за другой рвались все нити, связывавшие ее с жизнью и людьми.День прошел, и даже в сумерки они видели, что одинокий лист плюща держится на своем стебельке на фоне кирпичной стены. А потом, с наступлением темноты, опять поднялся северный ветер, и дождь беспрерывно стучал в окна, скатываясь с низко нависшей голландской кровли.Как только рассвело, беспощадная Джонси велела снова поднять штору.Лист плюща все еще оставался на месте.Джонси долго лежала, глядя на него. Потом позвала Сью, которая разогревала для нее куриный бульон на газовой горелке.— Я была скверной девчонкой, Сьюди, — сказала Джонси. — Должно быть, этот последний лист остался на ветке для того, чтобы показать мне, какая я была гадкая. Грешно желать себе смерти. Теперь ты можешь дать мне немножко бульона, а потом молока с портвейном… Хотя нет: принеси мне сначала зеркальце, а потом обложи меня подушками, и я буду сидеть и смотреть, как ты стряпаешь.Часом позже она сказала:— Сьюди, я надеюсь когда-нибудь написать красками Неаполитанский залив.Днем пришел доктор, и Сью под каким-то предлогом вышла за ним в прихожую.— Шансы равные, — сказал доктор, пожимая худенькую, дрожащую руку Сью. — При хорошем уходе вы одержите победу. А теперь я должен навестить еще одного больного, внизу. Его фамилия Берман. Кажется, он художник. Тоже воспаление легких. Он уже старик и очень слаб, а форма болезни тяжелая. Надежды нет никакой, но сегодня его отправят в больницу, там ему будет покойнее.На другой день доктор сказал Сью:— Она вне опасности. Вы победили. Теперь питание и уход — и больше ничего не нужно.В тот же день к вечеру Сью подошла к кровати, где лежала Джонси, с удовольствием довязывая ярко-синий, совершенно бесполезный шарф, и обняла ее одной рукой — вместе с подушкой.— Мне надо кое-что сказать тебе, белая мышка, — начала она. — Мистер Берман умер сегодня в больнице от воспаления легких. Он болел всего только два дня. Утром первого дня швейцар нашел бедного старика на полу в его комнате. Он был без сознания. Башмаки и вся его одежда промокли насквозь и были холодны, как лед. Никто не мог понять, куда он выходил в такую ужасную ночь. Потом нашли фонарь, который все еще горел, лестницу, сдвинутую с места, несколько брошенных кистей и палитру с желтой и зеленой красками. Посмотри в окно, дорогая, на последний лист плюща. Тебя не удивляло, что он не дрожит и не шевелится от ветра? Да, милая, это и есть шедевр Бермана — он написал его в ту ночь, когда слетел последний

Վաշինգտոնի հրապարակից դեպի արևմուտք գտնվող մի փոքրիկ թաղամասում փողոցները խճճվեցին և ճեղքվեցին կարճ շերտերի, որոնք կոչվում էին ավտոճանապարհներ: Այս հատվածները կազմում են տարօրինակ անկյուններ և կոր գծեր։ Այնտեղ մի փողոց նույնիսկ երկու անգամ խաչվում է։ Որոշ նկարչի հաջողվել է բացահայտել այս փողոցի շատ արժեքավոր ունեցվածքը։ Ենթադրենք, խանութից հավաքողը՝ ներկերի, թղթի և կտավի թղթադրամներով, հանդիպում է իրեն այնտեղ՝ քայլելով տուն՝ չստանալով ոչ մի ցենտ։
Եվ այսպես, դեպի հյուսիս նայող պատուհաններ, տասնութերորդ դարի տանիքներ, հոլանդական մանսարդներ և էժան վարձավճարներ փնտրելով՝ արվեստագետները հանդիպեցին յուրօրինակ Գրինվիչ Վիլիջ թաղամասին: Հետո Վեցերորդ պողոտայից այնտեղ տեղափոխեցին մի քանի պյութերի գավաթներ և մեկ-երկու բրազիլ և հիմնեցին «գաղութ»։
Սյուի և Ջոնսիի արվեստանոցը եռահարկ աղյուսե շենքի վերևում էր: Ջոնսին Ջոաննայի փոքրացուցիչն է: Մեկը եկել էր Մեյնից, մյուսը՝ Կալիֆորնիայից։ Նրանք հանդիպեցին Ութերորդ փողոցում գտնվող ռեստորանի սեղանի շուրջ և պարզեցին, որ արվեստի, ցիկորիով աղցանի և նորաձև թևերի վերաբերյալ իրենց հայացքները միանգամայն նույնն են: Արդյունքում առաջացավ ընդհանուր ստուդիա։
մայիսին էր։ Նոյեմբերին խենթ անծանոթը, որին բժիշկները կոչում են թոքաբորբ, անտեսանելի քայլեց գաղութով՝ նախ մեկին, ապա մյուսին դիպչելով իր սառցե մատներով։ Արևելյան կողմում այս մարդասպանը քայլում էր համարձակորեն՝ հարվածելով տասնյակ զոհերի, բայց այստեղ՝ նեղ, մամռապատ ծառուղիների լաբիրինթոսում, նա ոտքով քայլում էր:
Պարոն Պնևմոնիան ամենևին էլ խիզախ ծեր ջենթլմեն չէր։ Կալիֆորնիայի մարշմալոուսից անեմիկ աղջնակը հազիվ թե արժանի հակառակորդ լիներ կարմիր բռունցքներով և շնչահեղձ մի հաստափոր ծեր հիմարի համար: Այնուամենայնիվ, նա տապալեց նրան, և Ջոնսին անշարժ պառկեց ներկված երկաթե մահճակալի վրա՝ ծանծաղ հոլանդական պատուհանի շրջանակից նայելով հարևան աղյուսե տան դատարկ պատին։
Մի առավոտ, զբաղված բժիշկը Սյուին կանչեց միջանցք՝ մոխրագույն հոնքերի մի շարժումով։
«Նա ունի մեկ հնարավորություն… լավ, ասենք տասի դեմ»,- ասաց նա՝ թափ տալով ջերմաչափի սնդիկը։ «Եվ հետո, եթե նա ինքը ցանկանում է ապրել: Մեր ամբողջ դեղագրությունը կորցնում է իր իմաստը, երբ մարդիկ սկսում են գործել հուղարկավորողի շահերից ելնելով։ Ձեր փոքրիկ օրիորդը որոշեց, որ չի լավանա: Ի՞նչ է նա մտածում:
«Նա… նա ուզում էր նկարել Նեապոլի ծոցը:

• Ներկեր? Անհեթեթություն։ Մի՞թե նա իր հոգում չունի մի բան, որի մասին իսկապես արժե մտածել, օրինակ՝ տղամարդիկ:
• Տղամարդիկ? Հարմոնիկայի պես սուր ձայնով հարցրեց Սյուն։ «Մարդը արժե՞… Չէ՛, բժիշկ, նման բան չկա։
  «Դե, ուրեմն նա պարզապես թուլացել է», — որոշեց բժիշկը: «Ես կանեմ առավելագույնը՝ որպես գիտության ներկայացուցիչ։ Բայց երբ իմ հիվանդը սկսում է հաշվել իր թաղման թափորի կառքերը, ես նվազեցնում եմ դեղերի բուժիչ ուժի հիսուն տոկոսը: Եթե ​​դուք կարող եք ստիպել նրան միայն մեկ անգամ հարցնել, թե ինչ ոճի թևեր են նրանք հագնելու այս ձմռանը, ես ձեզ երաշխավորում եմ, որ դուք կունենաք մեկ հինգերորդ հնարավորություն, ոչ թե տասը:
  Բժշկի հեռանալուց հետո Սյուն վազեց արհեստանոց և լաց եղավ ճապոնական թղթե անձեռոցիկի մեջ, մինչև այն ամբողջովին թրջվեց: Այնուհետև նա խիզախորեն մտավ Ջոնսիի սենյակ՝ նկարչական տախտակով և ռեգթայմ սուլելով։
  Ջոնսին պառկած էր դեմքով դեպի պատուհանը, ծածկոցների տակից հազիվ տեսանելի։ Սյուն դադարեց սուլել՝ կարծելով, որ Ջոնսին քնել է։
  Նա տեղադրեց գրատախտակը և սկսեց թանաքով նկարել ամսագրի պատմությունը: Երիտասարդ արվեստագետների համար դեպի Արվեստ տանող ճանապարհը հարթվում է ամսագրերի պատմությունների նկարազարդումներով, որոնցով երիտասարդ հեղինակները հարթում են իրենց ճանապարհը դեպի Գրականություն:
  Այդահոյի էլեգանտ վարտիքով և աչքին մոնոկլը պատմվածքի համար ուրվագծելիս Սյուն լսեց մի քանի անգամ կրկնվող ցածր շշուկով: Նա շտապեց դեպի մահճակալը։ Ջոնսիի աչքերը լայն բաց էին։ Նա նայեց պատուհանից դուրս և հաշվեց՝ հետհաշված:
  «Տասներկու», — ասաց նա, և որոշ ժամանակ անց «տասնմեկ», ապա «տասը» և «ինը», և հետո «ութ» և «յոթը» գրեթե միաժամանակ:
  Սյուը նայեց պատուհանից դուրս։ Ի՞նչ կար հաշվելու։ Երևում էր միայն դատարկ, մռայլ բակը և քսան քայլ հեռավորության վրա գտնվող աղյուսե տան դատարկ պատը։ Հին, հին բաղեղը, որի արմատներին հանգուցավոր, փտած բունը կիսով չափ հյուսել է աղյուսե պատը: Աշնան սառը շունչը վազերից պոկեց տերեւները, իսկ ճյուղերի մերկ կմախքները կառչեցին փշրվող աղյուսներից։
  «Ի՞նչ կա այնտեղ, սիրելիս»: Սյուն հարցրեց.
  — Վեց,— ասաց Ջոնսին հազիվ լսելի ձայնով։ «Նրանք հիմա ավելի արագ են թռչում։ Երեք օր առաջ նրանց թիվը գրեթե հարյուր էր։ Գլուխս պտտվում էր հաշվելով։ Իսկ հիմա հեշտ է։ Ահա ևս մեկը թռչում է: Այժմ մնացել է հինգը։
  «Հինգ ի՞նչ, սիրելիս»: Ասա քո Սուդին:
• Տերեւներ: Պլյուշի վրա։ Երբ վերջին տերեւը ընկնի, ես կմեռնեմ։ Ես սա գիտեմ արդեն երեք օր է: Բժիշկը ձեզ չի՞ ասել:
  Այսպիսի անհեթեթություն առաջին անգամ եմ լսում! Սյուն հակադարձեց շքեղ արհամարհանքով։ «Ի՞նչ կապ կարող են ունենալ հին բաղեղի տերևները այն բանի հետ, որ դուք լավանալու եք»: Եվ դու շատ էիր սիրում այդ բաղեղը, այ գարշելի փոքրիկ աղջիկ: Մի եղիր հիմար: Ինչու՞, նույնիսկ այս առավոտ բժիշկն ինձ ասաց, որ դու շուտով առողջանալու ես… թույլ տուր, ինչպե՞ս ասաց նա դա

1. ուղի և ուղիղ բառերից կազմի՛ր նոր բառեր:

Ուղիներով

Ուղահայաց

1. Կազմի՛ր բառեր օրեն(ք) արմատով և -որեն ածանցով:

Օրինական,Օրենսգիրք,Օրենսդրական

Քնքշորեն,Նրբորեն

Մեղմորեն

Զրույց

Զրույցը նաև ուսուցման մեթոդ։ Կիրառվում է սովորողի մտավոր գործունեությունն ակտիվացնելու նպատակով։ Զրույցի ընթացքում սովորողը կրկնում և ամրապնդում է անցած նյութը, ձեռք բերում նոր գիտելիքներ։ Ի հայտ են գալիս սովորողի անևատական առանձնահատկությունները, մշակվում են տրամաբանորեն մտածելու, փաստերի և երևույթների միջև նոր կապեր հաստատելու, ուշադիր լսելու, վիճելի հարցերին քննադատաբար մոտենալու և կոլեկտիվ ձևով լուծելու կարողություններ են։ Զրույցը չի ընթանում խստորեն մշակված պլանով, կիրառվում է ուսումնական պրոցեսում այլ մեթոդների հետ զուգակցված։ Զրույցը բարոյական դաստիարակության մեթոդներից է։

2․ (հոգեբանության մեջ) ուսումնասիրության մեթոդ։ Կիրառվում է անհատի հոգեբանական առանձնահատկությունները և դրանց ձևավորման պայմաններն ուսումնասիրելու նպատակով։ Զրույցը որպես օժանդակ մեթոդ օգտագործվում է նաև մանկավարժական, աշխատանքային, բժշկական և այլ հոգեբանություններ ուսումնասիրելի

Ավարտելով ութերորդ դասարանը

Ավարտելով ութերորդ դասարանը ես հասկանում եմ, որ իններորդ դասարանից ամեն ինչ կդժվարանա։ Մեզ արդեն պետք է կողմնորոշվել թե ինչ ենք դառնալու մենք ապագայում, ինրին որ ես պատրաստ չեմ։ Նաև մենք պետք է ավելի լուրջ վերաբերվել սովորելուն ու պետք է պատրաստվել քննությունների։Իներորդ դասարանին ես ինչքան էլ փորձում եմ, բայց միևնույն է, չեմ կարողանում նաել ոգեվորությամբ, քանի որ հետաքրքիր սպասումները ետ են մնում լարվածության, և ինչ որ տեղ վախի ետևում։

1. Նախադասությունների մեջ անհարկի կրկնվող բառերն ու բառակապակցությունները փոխարինիր կա՛մ համապատասխան դերանուններով, կա՛մ հոմանիշենրով, կա՛մ էլ  դո՛ւրս հանիր: Տրված և ստացված նախադասությունները համեմատի՛ր:

Նա արդեն պատկերացնում էր հոյակապ, մեծ գազանին, գազանի հետքից դատելով, պետք է որ մեծ գազան լիներ:
Ըստ հնդկական հավատալիքների` մեհյանի շենքը համապատասխանում է մարդու մարմնին: Եվ եթե մեհյանի կառուցումը չի ավարտվել, կամ մեհյանի որևէ մասը վատ է կառուցվել, ապա կառուցողի մարմնի համապատասխան մասերը կհիվանդանան:
Այդ սալերը, սալերից ամեն մեկը մի քանի տասնյակ տոննա է կշոում, դասավորված են կողք կողքի: Կարծես թե մի քանի տոննայանոց սալերը ոչ թե գահավիժել են վիթխարի բարձունքից, այլ ինչ-որ մեկի կողմից են շարվել: Սալերը նույնիսկ ավազի մեջ չեն թաղվել և նույնիսկ քերծվածքներ չունեն:

Նա արդեն պատկերացնում էր հոյակապ, մեծ գազանին, նրա հետքից դատելով, պետք է որ մեծ լիներ:
Ըստ հնդկական հավատալիքների` մեհյանի շենքը համապատասխանում է մարդու մարմնին: Եվ եթե նրա կառուցումը չի ավարտվել, կամ որևէ մասը վատ է կառուցվել, ապա կառուցողի մարմնի համապատասխան մասերը կհիվանդանան:
Այդ սալերը, նրանցից ամեն մեկը մի քանի տասնյակ տոննա է կշոում, դասավորված են կողք կողքի: Կարծես թե մի քանի տոննայանոց քարեր ոչ թե գահավիժել են վիթխարի բարձունքից, այլ ինչ-որ մեկի կողմից են շարվել: Նրանք նույնիսկ ավազի մեջ չեն թաղվել և նույնիսկ քերծվածքներ չունեն:

2. Տեքստի մեջ անհարկի կրկնվող բառերն ու բառակապակցությունները։ փոխարինի՛ր կա՛մ համապատասխան դերանուններով, կա՛մ հոմանիշներով, կա՛մ էլ դուրս հանիր: Տրված և ստացված տեքստերը համեմատի՛ր:

Տիեզերքում կան գերծանր նյութեր և գերթեթև նյութեր:
Պարզվում է` ամենածանր նյութի խտությունից միլիարդ անգամ մեծ է Սիրիուսի (Լուսաստղի) արբանյակը կազմող գերծանր նյութի խտությունր: Արբանյակը ամենահանելուկային աստղերից մեկն է: Այդ աստղի վրա մակերևույթի ջերմությունը մոտ տասնհինգ հազար աստիճան է: Այդ աստղի ձգողական ուժը չափազանց մեծ է: Եթե այդ աստղը կազմող նյութից վերարկուի կոճակի մեծության կշռաքար պատրաստեն, կշռաքարը կշեռքի նժարի վրա երկաթուղային ամբողջ գնացքին կհավասարակշռի:

Պարզվում է` ամենածանր նյութի խտությունից միլիարդ անգամ մեծ է Սիրիուսի (Լուսաստղի) արբանյակը կազմող Նույն նյութի խտությունր: Արբանյակը ամենահանելուկային աստղերից մեկն է: Նրա վրա մակերևույթի ջերմությունը մոտ տասնհինգ հազար աստիճան է: Նրա ձգողական ուժը չափազանց մեծ է: Եթե այդ աստղը կազմող նյութից վերարկուի կոճակի մեծության կշռաքար պատրաստեն, այն կշեռքի նժարի վրա երկաթուղային ամբողջ գնացքին կհավասարակշռի:

Ինքնաստուգում

1. Քերականորեն վերլուծում ենք նախադասությունները:
   • Որոշում ենք՝ յուրաքանչյուր բառն ինչ խոսքի մասի է:
   • Որոշում ենք՝ յուրաքանչյուր բառն ինչ պաշտոն ունի նախադասության մեջ:

1. Երբ-(ստորադասական շաղկապ) մտավ-(բայ, ստորոգյալ, անցյալ կատարյալ ժամանակ, երրորդ դեմք, եզակի թիվ) շուկա-(հասարակ գոյական, հայցական հոլով, եզակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, տեղի պարագա), փորձված-(հարակատար դերբայ, գոյականական անդամի լրացում, որոշիչ) աչքերով-(հասարակ գոյական, գործիական հոլով, հոգնակի թիվ, որոշյալ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, միջոցի անուղղակի խնդիր) չափեց հրապարակը-(հասարակ գոյական, հայցական հոլով, եզակի թիվ, բայական անդամի լրացում, ուղիղ խնդիր) և-(համադասական շաղկապ) զինվորների-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, հոգնակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, հատկացուցիչ) ու-(համադասական շաղկապ) խանութպանների-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, հոգնակի թիվ, գոյականական անդամի լրացում, հատկացուցիչ) եռուզեռում-(հասարակ գոյական, ներգոյական հոլով, եզակի թիվ, բայական անդամի լրացում, հատկացյալ, տեղի պարագա) մի-(անորոշ դերանուն, հոդ, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում) անկարգություն-(հասարակ գոյական, հայցական հոլով, եզակի թիվ, բայական անդամի լրացում, ուղիղ խնդիր) նկատեց-(բայ, ստորոգյալ, անցյալ կատարյալ ժամանակ, երրորդ դեմք, եզակի թիվ), որ-(ստորադասական շաղկապ) նրան-(անձնական դերանուն, տրական հոլով, երրորդ դեմք, եզակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, հանգման խնդիր) դուր չեկավ-(բայ, ստորոգյալ, անցյալ կատարյալ ժամանակ, ժխտական ձև, երրորդ դեմք, եզակի թիվ)։
2. Գեր-(որակական ածական, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, որոշիչ) ու կլոր-(որակական ածական, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, որոշիչ) տղամարդ-(հասարակ գոյական, եզակի թիվ, ստորոգելի, որոշյալ) էր-(օժանդակ բայ, հանգույց, անցյալ ժամանակ, երրորդ դեմք, եզակի թիվ) նա-(անձնական դերանուն, ենթակա, ուղղական հոլով, երրորդ դեմք, եզակի թիվ) և-(համադասական դերանուն ) հևում էր-(բայ, ստորոգյալ, անցյալ անկատար ժամանակ, երրորդ դեմք, եզակի թիվ) փուքսի-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, եզակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում) պես-(մակբայ, ձևի պարագա) քրտնքի-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, եզակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, որոշիչ) կաթիլները-(հասարակ գոյական, ենթակա, ուղղական հոլով, հոգնակի թիվ, որոշյալ) շարվել էին-(բայ, ստորոգյալ, վաղակատար անցյալ ժամանակ, երրորդ դեմք, հոգնակի թիվ) նրա-(անձնական դերանուն, սեռական հոլով, երրորդ դեմք, եզակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, հատկացուցիչ) չեչոտ-(որակական ածական, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, որոշիչ), կարմիր-(որակական ածական, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, որոշիչ) երեսին-(հասարակ գոյական, տրական հոլով, եզակի թիվ, հանգաման անուղղակի խնդիր)։
3. Տարօրինակ-(մակբայ, ձևի պարագա, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում) թվաց-(բայ, ստորոգյալ, անցյալ կատարյալ ժամանակ, երրորդ դեմք, եզակի թիվ) մի-(անորոշ դերանուն, հոդ նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում) վայրկյան-(հասարակ գոյական, եզակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում) այն-(ցուցական դերանուն, ածականի պաշտոն, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում) խռովությունը-(հասարակ գոյական, եզակի թիվ, հայցական հոլով, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում), որ-(ստորադասական շաղկապ) ընկել էր-(բայ, ստորոգյալ, վաղակատար անցյալ ժամանակ, երրորդ դեմք, եզակի թիվ) իր-(անձնական դերանուն, սեռական հոլով, երրորդ դեմք, եզակի թիվ, հատկացուցիչ) սիրտը-(հասարակ գոյական, եզակի թիվ, հայցական հոլով, հանգման անուղղակի խնդիր, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, հատկացյալ), և-(համադասական շաղկապ) պատուհաններում-(հասարակ գոյական, հոգնակի թիվ, ներգոյական հոլով, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, տիղի պարագա) հանգիստ-(մակբայ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, ձևի պարագա) դրած-(հարակատար դերբայ, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, ածականի պաշտոն) այն-(ցուցական դերանուն, ածականի պաշտոն, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում) ծաղկի-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, հատկացուցիչ) փայտե-(հարաբերական ածական, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, որոշիչ) թաղարները-(հասարակ գոյական, հոգնակի թիվ, հայցական հոլով, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, ուղիղ խնդիր), որ-(ստորադասական շաղկապ) հաճախ-(մակբայ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում ձևի պարագա) լվանալուց-(անորոշ դերբայ, բացառական հոլով, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, պատճառի պարագա) ճերմակել էին-(բայ, ստորոգյալ, վաղակատար անցյալ ժամանակ, երրորդ դեմք, հոգնակի թիվ)՝ փայլում էին-(բայ, ստորոգյալ, անցյալ անկատար ժամանակ, երրորդ դեմք, հոգնակի թիվ), կամ-(կապակցող շաղկապ) սենյակի-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, եզակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, հատկացուցիչ) երեք-(քանակական թվական, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, որոշիչ) պատերի-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, հոգնակի թիվ) տակով-(կապ, գործիական հոլով) փռած-(հասարակ դերբայ, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, ածականի պաշտոն, որոշիչ) մինդարներն-(հասարակ գոյական, ենթակա, ուղղական հոլով, հոգնակի թիվ, որոշյալ) ու-(համադասական շաղկապ) պատերին-(հասարակ գոյական, տրական հոլով, դերբայական լրացում) կպցրած-(հարակատար դերբայ, ածականի պաշտոն, նախադասության երկրորդական անդամ, գոյականական անդամի լրացում, որոշիչ) երկար-(որակական ածական, որոշիչ) բարձերը-(հասարակ գոյական, ենթակա, ուղղական հոլով, հոգնակի թիվ, որոշյալ) անվրդով-(մակբայ, նախադասության, երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, ձևի պարագա) պատմում էին-(բայ, ստորոգյալ, անցյալ անկատար ժամանակ, երրորդ դեմք, հոգնակի թիվ) խաղաղ-(որակական ածական, որոշիչ) հրավերքների-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, հոգնակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, որոշյալ), ուրախ-(որակական ածական, որոշիչ) հարսանիքների-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, հոգնակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, որոշյալ), անխռով-(որակական ածական, որոշիչ) օրերի-(հասարակ գոյական, սեռական հոլով, հոգնակի թիվ, նախադասության երկրորդական անդամ, բայական անդամի լրացում, որոշյալ) մասին-(հետադիր կապ)։

Դասերից հետո իմ օրը մի քիչ միապաղաղ է։ Դասերից հետո ես ճաշում եմ, հանգստանում, հոդվածներ կարդում ինտերնետում: Հետո սովորում եմ, տնային աշխատանքս պատրաստում, բառեր եմ սովորում, բայեր եմ կրկնում, տեքստեր գրում։ Եղբայրս ու քույրս նույնպես պատրաստում են իրենց տնային աշխատանքը։ Հետո ընթրում ենք, շախմատ ենք խաղում, հեռուստացույց ենք դիտում, ռադիո լսում։ Դրանից հետո ես ու երեխաներն օգնում ենք մայրիկին ճաշ պատրաստելու հարցում։ Եվ այսպես ամեն օր։

1. Գրում ենք բառեր, որոնք վերջից ընթերցելիս ստացվեն նոր բառեր (օր.՝ դրամ֊մարդ)։ ծաղիկ-զարդ, հյուր-սենյակ
2. Գրում ենք հինգ հավաքական գոյական։ Ժողովուրդ, բանակ, երգչախումբ
3. Կազմել նախադասություններ գործածելով տեղի տալ, տեղիք տալ արտահայտությունները, վերաբերել, վերաբերվել, հրապարակել, հրատարակել, ցուցում, ցուցմունք բառերը։ 1․ Ես տեղի տվեցի նրան իմ ուտելիքը։ 2․Նա է տեղիք տվեց այս խնդրին,Ուսուցուհւն լավ է վերաբերվում իր աշակերտների հետ։3․Տեղեկությունը հրապարակվել էր ամբողջ երկրով մեկ։4․ Վերջապես հրատարակվել էր բոլորի սիրած գիրքը։ 5․Ոստիկանի ցուցումներին ուշադրություն չէին դարձնում: 6․ Առաջին ցուցմունք ասեց նրա բարեկամը։
4. Գրել բայեր, որոնք կազմված են.

ա) ածականներից, Կեղտոտել, գեղեցկացնել, հարմարեցնել, համեստանալ, կավճոտել, դեղնել

բ) գոյականներից։ Զոհվել, նահատակվել, մարտիրոսվել, կարեկցել, համբերել, կազմավորվել