Վանո Սիրադեղյան վերլուծություններ

https://mariamdjhangiryan.wordpress.com/2023/11/07/շաբաթվա-երկրորդ-կիրակին/

https://mariamdjhangiryan.wordpress.com/2023/11/07/%d5%b7%d5%a1%d5%a2%d5%a1%d5%a9%d5%be%d5%a1-%d5%a5%d6%80%d5%af%d6%80%d5%b8%d6%80%d5%a4-%d5%af%d5%ab%d6%80%d5%a1%d5%af%d5%ab%d5%b6/

<< Շաբաթվա երկրորդ կիրակին>>

Ստեղծագործության սկզբում հիմնականում պատմվում էր երկու տարեկան փոքրիկի մասին, ում հետ նա ապրում էր մի տանը, սակայն տարբեր սենյակներում: Ամեն օր ծնողները դուռը փակում էին նրա վրա, նա էլ առանց հոգնելու, անդադար թակում էր դուռը ու նույնիսկ չէր լացում: Խոսվում էր այն մասին, որ օրերից մի օր երեխան մտնում է իր սենյակ: Ինչպես հասկացա, այդ տղամարդն էլ երեխաներ ուներ ու շատ էր կարոտում նրանց, քանի որ տեքստում կար մի հատված, որտեղ հուզվում է կարոտից, երբ հիշում է երեխաներին:

Վանո Սիրադեղյան<<Սիրո տարիք>>

Վանո Սիրադեղյան<<Սիրո տարիքը>> պատմվածքը մի տղայի մասին էր, որ պետք էր կռվել իր սիրած աղջկա համար: Բայց նրա թիկունքին ոչ ոք չկար: Ես կարծում եմ, որ չկա սիրելու տարիք:Թշնամանքի թույնը կաթում էր անքեն սրտի նուրբ թաղանթին եւ սրտխփոցը դղրդում էր ականջներում։ Բայց դա անցնում էր առաջին, երկրորդ, երրորդ հարվածից հետո․ ստանալուց կամ հասցնելուց»: Դժվարը առաջին անգամն է, դրանից հետո ամեն բան հեշտ է լինում: Կարծում եմ սիրելի էակի համար արժի անգամ մեռնել, եթե վստահ լինես, որ նա էլ նույնը կանի: